Vietnam: part 2

Hoogste tijd voor part 2. Mama is immers alweer op Nederlandse bodem en ik ben al in het zonnige Cambodja!

We zijn dus met de nachtbus van Hanoi naar Hue gegaan. Helaas regende het keihard toen we aankwamen en leek het die dag ook niet te gaan opklaren. De suggestie om een fiets te huren hebben we dan ook maar in de wind geslagen en we hebben een bustochtje geboekt langs de hoogtepunten van de oude, historische stad. Het heeft de hele ochtend geregend en in de middag klaarde het gelukkig op. We hebben super mooie tombs gezien. 1 beelde het lichaam van de begraven keizer uit maar dat was vanuit de lucht beter te zien dan van zo dichtbij. Daar naast hebben we mooie Pagodassen gezien en gewoon een gezellige dag gehad. 's Middags toen we ergens zaten te wachten sprak ik een chinees die bij ons in de nachtbus zat en later ook bij ons in het hotel bleek te zitten. Vanaf het moment dat ik hem aansprak had hij blijkbaar bedacht me te volgen want waar ik ook was; hij was er ook (zat ik achter de computer dan stond hij op de trap, deed ik de kamerdeur open dan ging zijn kamer deur ook opeens open)! Wat opzich wel heel grappig was. Hij is 's avonds ook met ons mee uiteten geweest en de volgende ochtend zijn we samen naar Citadel geweest. Het paleis van de keizer wat gedeeltelijk de oorlog heeft overleefd. Zag je kogelgaten vanuitr echts: Amerikanen. Links; Vietnamezen. Wel bizar om te zien. Hier zag je ook terug wat je overal ziet: Vietnamezen houden niet van de zon. De keizer liep via overdekte wandelpaden van het ene gebouw naar het andere gebouw, onouja hij werd ook vaak gedragen. 's middags werd het weer tijd voor een busritje dit keer naar Hoi an. In de bus ontmoette we onze mede Nederlander: Maurice. Onze 38 jarige uienhandelaar die iedere 10 minuten van rol wisselde; van mijn vriend naar mijn broer naar mama haar man. Laten we het houden op goed gezelschap! Die heeft ons 2 dagen vergezeld in Hoi an waar we fietsjes gehuurd hebben om de omgeving te bekijken, waar kleren voor hem en mama op maat werden gemaakt en waar het strand werd vereerd met een bezoekje owja de plaatselijke kroegjes ook :D. Owja de chinees: raar verhaal maar hij was opeens verdwenen want hij had zijn paspoort in Hanoi laten liggen, en Vietnamezen zijn geen groot fan van Chinezen dus zonder paspoort kom je geen hotel in. Sterker nog de kans dat je opgepakt wordt is aanzienlijk.

Na Hoi an werd het tijd voor het nachtbusje naar Nha Trang. Geen groot slaap succes maar het was wel gezellig zo knus met zijn drieen achterin de bus met een pakje kaarten. Ik was hard toe aan wat actiefs dus bij binnenkomst in het hotel had ik alle mogelijke folders al meegepakt. We hadden met zijn drieen onze zinnen gezet op een boottochtje naar 4 verschillende eilanden. De ene folder die het aanbood zag er uit als een bejaarden organisatie, de andere als een jongeren... We kozen voor de bejaarden cruise die achteraf helemaal geen bejaardencruise bleek te zijn. Het eerste eiland wat we aandeden scheen het snorkel paradijs te zijn... uhm tja ik zag inderdaad 3 visjes. de volgende stop was de lunche. De banken waarop we zaten werden omgetoverd tot 1 grote tafel (het overgrote deel wat de trip maakte was Vietnamees) die vervolgens gedekt werd zodat we met zijn allen konden eten. Vervolgens verschenen er aan beide kanten van onze boot een andere boot en ging alle bemanning naar onze boot om een bandje te vormen. Mama werd naar de tafel gesleurd om er vervolgens op te gaan dansen en ik kreeg een microfoon in mijn haden gedrukt om een potje met vet te zingen. Vervolgens springt er een of andere dansende gay het water op (op een drijvend vlotje) en werd het tijd voor de mensen op de boot om het water in te springen om bij hem een gratis drankje te halen. Na het happy ouwer werd het tijd voor het derde eiland 1 groot resort met het grootste zwembad van Vietnam en vervolgens gingen we nog even rare misvormde vissen kijken. De volgende dag werd het tijd om op te splitsen Maurice vloog naar Saigon, mama plofte bij het zwembad neer en ik ging duiken. Mama moest ff uitrusten en ik moest ff bij mijn Irene momentje hebben want mama en ik begonnen een beetje op elkaar te mopperen; mama was immers moe en ik had nog 3 maand in te halen. 's middags hebben we nog een paar Boedha's bekeken in een niet toeristich complex en werd ik in een grote bel gezet door een monnink die me vervolgens vanalles begon toe te zingen.

De volgende ochtend, na veel gedoe met uitchecken en veel gedoe met de bus (Vietnamezen zijn niet bepaald de eerlijkste mensen) (ow laat ik ook nog even samen vatten wat er gebeurde. Maurice had zijn deel van de rekening betaald maar het hotel weigerde onze paspoorten terug te geven tenzij we ook voor hem betaalde want volgens hun was er niet betaald. En de bus van 8 uur kwam niet om 8 uur maar om 2 uur maar als we bij betaalde mochten we wel met de bus van kwart over 8 mee) gingen we naar Dalat. In Dalat zijn we een dagje met de easy riders op pad geweest. Echt super tof! De thee- en koffievelden in, de olifantwaterval bekeken, een zijde fabriek bekeken, de Nederlandese kennis invloeden bekeken; kassen voor de bloemen en planten, champion plantages bekeken en dat allemaal vervoerd op een motor gereden door een oorlogsveteraan.

Als afsluiting van onze vakantie samen stond Saigon op het programma (Ho chi minh city) waar we uitteraard de tunnels hebben bezocht waarmee de Vietnamezen de Amerikanen in de oorlog te slim af waren en werd er nog even flink geschopt.

Dat dubbele beeld over de Vietnamezen bestaat nogsteeds want ze kunnen ook echt super vriendelijk zijn. Mama en ik waren opeeen gegeven moment de weg kwijt dus ik dacht laat ik even vragen of we de goede richting op lopen. Dus ik vroeg aan een echtpaar de weg (we hadden alleen de naam van het hotel, verder niks) en die reageerden behoorlijk nors maar wezen ons wel de juiste richting op maar vertelden ook dat het wel 20 minuten lopen was. Nog geen 5 minuten later kwam er een scootertje aan met een medewerker van het hotel. Hij was gebeld door een vrouw dat wij verdwaald waren (in werkelijkheid was het nog 5 minuten lopen).

Btw thanks voor alle lieve berichtjes, mailtje en smsjes iedere keer! echt super leuk!!