Woei super vakantie met Mama

06-01-2011, 13:45

Mama kwam dus donderdagavond aan. Met wat vertraging door de sneeuw. Echt dat is zo onwerkelijk en apart dan lees je iets op hyves: yes extra dagje vrij door de sneeuw, of vanavond training afgelast door de sneeuw. Terwijl ik hier steeds vaker dingen zeg als: ik moet uit de zon want straks verbrand ik nog of tussen 12 en 3 wil ik liever niet zwemmen omdat ik dan vast verbrand. Maargoed mama kwam dus aan met een klein beetje vertraging door de sneeuw. Naar huis gegaan nog wat gedronken en toen naar bed gegaan. Want vrijdagochtend moest ik opbouwen voor communityday. Om 12 uur vond ik het wel welletjes omdat ik er wel stond en veel mensen die er zouden moeten zijn van de organisatie met wie we samenwerken niet en ik nu hun werk stond te doen. Dus we zijn heerlijk gaan lunchen in Grabouw. En daarna zijn we de R44 gereden, dit is een super mooie route langs de kust ook wel bekent als de walvisroute. Om onderweg te stoppen bij een pinguïnkolonie en daarna bij de spa in Canalden. Dit is een spa waarvan het bovenste bad verwarmd word tot 45 graden en het water daarna van bad tot bad stroomt. Hoe lager je aan de berg komt hoe kouder het water. De gemeente hier heet theewaterskloof, dit omdat het water rijk aan mineralen is en een daardoor een bruine kleur heeft. Je moet dus maar niet teveel naar de kleur van het water kijken. In de spa ook nog lekker in de sauna en het Turkse stoombad geweest. En vervolgens daar gegeten.

Zaterdag communityday, super leuke en gezellige dag. Mama heeft de hele dag geschminkt en ik heb zelf de hele dag van hot naar her gelopen. ’s Middags zijn we nog even naar The village of hope geweest. Ik wou mama graag laten zien wat deze bijzondere organisatie precies doet en wat ik daar doe. We hebben daar onder andere de kinderunit bekeken. Daar wonen en leven 9 kinderen die door hun ziekte/syndroom blijvend beperkt zijn. Hun ouders kunnen/willen door die beperking niet goed voor hun zorgen. The Village of hope probeert deze kinderen of te plaatsen bij hun biologische ouders of bij pleegouders en dit proces te begeleiden. Aandoeningen die de kinderen hebben zijn bijvoorbeeld het alcoholsyndroom, tbc, aids enzovoort. ’s Avonds zijn we lekker uit eten geweest bij the rose and bull, komen we ook erg vaak dus moest ik ook ff laten zien.

Zondag was een drukke dag. Eerst zijn we met de kabelbaan de Tafelberg op geweest. Hele fotoshoot gehouden want je kan super mooi over Kaapstad kijken en ik had een missie: kerstkaarten sturen. Daarna hebben we de stadstoer gedaan, je ploft in een bus neer, plugt je oordoppen in gooit je beentjes omhoog en zit heerlijk in de zon een beetje om je heen te kijken naar de gebouwen, stranden, bergen enzovoort. En daarna zijn we naar Robbeneiland gegaan. Eerst driekwartier op de boot erheen (net een achtbaan die alleen niet stopt na een minuut maar die driekwartier doorgaat) vervolgens wordt je op het eiland rondgereden. Heel veel mensen denken dat het hele eiland alleen maar uit gevangenis bestaat (lang leve de reisboeken waar ik al in gelezen had dat dit absoluut niet het geval is) maar in werkelijkheid zit er een hele levensgemeenschap: school, kerk, winkel, kroeg enzovoort en is een groot deel van het eiland niet toegankelijk omdat het beschermd natuurgebied is. Tijdens die bustoer kom je ook langs de plek waar ze aan het werk zijn geweest. Een gat met een doorsnee van 500 meter. Als iemand probeerde te ontsnappen werd hij neergeschoten door de bewaking die bovenop stond. Na die bustoer werden we door een oud gevangene rondgeleid door de gevangenis. Alles leek super ouderwets dat je je bijna niet kan voorstellen dat het helemaal nog niet zo gek lang geleden nog in gebruik was. Uiteraard ook nog even de cel van Nelson Mandala bekeken. Bij terugkomst in de haven op het eerste beste terrasje neer geploft en daar wat gegeten. Vanaf het terrasje keek je op het platform waar regelmatig zeehonden op liggen te zonnen en zo ook toen. ’s Avonds konden mama en ik helaas niet anders als concluderen dat dat ‘heerlijk met de beentjes om hoog in het zonnetje een bustoer door de stad doen’ toch niet zo heerlijk was voor de schouders, armen, en rug : verbrand!

Maandag moest ik nog van alles voor stage doen. Eerst ’s ochtends evaluatiegesprek over hoe communityday verlopen was. Helaas was de opkomst niet al te hoog: alleen Nick en ikzelf waren aanwezig. Daarna naar het bejaardenhuis gegaan om les te geven. Mama is mee geweest om te kijken en heeft een rondleiding gehad door het bejaardenhuis. Daarna zijn we in de auto gestapt om naar Kaap de goede hoop te rijden. Dit is gelegen in één van de vele nationale parken die Zuid-Afrika kent. Heel erg veel apen gezien, verschillende antilopen en zebra’s.

Dinsdagochtend hebben we een rondje Grabouw gedaan. En ’s middags zijn we met 48! Kinderen naar het meer geweest. The Village of Hope wou graag iets doen aan het eind van het schooljaar en wouden eigenlijk naar het strand gaan. Kinderen die regelmatig bij de after school activities aanwezig waren mochten mee als hun ouders daarvoor toestemming gaven. Van iedere groep hadden we er maximaal 10 aangewezen die mee mochten. Ik vond naar het strand gaan niet z’n geweldig idee dus had al een keer geopperd om naar een meer te gaan omdat dat veel overzichtelijker is en de meeste kinderen niet kunnen zwemmen. Een kwartiertje voordat we weg wouden gaan werden we gebeld het werd een meer in plaats van het strand. Eerst hebben we gekajakt en daarna gezwommen.

Woensdag was het dan eindelijk tijd om te beginnen aan onze gardenroute. The gardenroute is een route langs de kust. Bij de botsingen van de verschillende bodemplaten zijn de platen tegen elkaar geschoven waardoor hele aparte en mooie bergen zijn ontstaan. Woensdag zijn we bijna rechtstreeks naar mosselbaai gereden. Een klein schattig dorpje. Helaas veranderde het weer erg onderweg. We gingen in de zon weg en kwamen in de stromende regen aan in Mosselbay. Voor de volgende dag had ik eigenlijk olifantenrijden gereserveerd maar bij aankomst in het hostel zitten er doodleuk drie Nederlanders op de bank die ik ken. Of ik niet mee wil paracutespringen. Dus olifantenrijden geannuleerd en parachutespringen geboekt. ’s Middags in Mosselbay langs het strand gewandeld en door de winkelstraten geslenterd. Na een nachtje slapen in een dorm, voor mama een geheel nieuwe ervaring, kwamen ’s ochtends tot de ontdekking dat de stromende regen van die dag ervoor nog steeds stroomde. Dus het werd een ochtendje winkelen (ik had al 100 keer gezegd sinds ik hier ben dat het weer super wisselend is en dat ik me vaak drie keer op een dag omkleed: lange broek - korte broek, hempje - trui maar mama had geen lange broek bij haar dus die moest er toch echt wel komen). ’s middags naar een wildpark geweest. Mama leek het echt geweldig om een wildtoer te doen en dan rondgereden te worden. Nu rij ik liever zelf maar met een frissetegen zin ging ik toch maar mee. Me dikke trui aan, sjaal om, en in de openauto met een regecape aan. Dit park had niet de hele big five maar toch heel erg veel gezien van heel erg dichtbij. Doordat het zo ontzettend hard regende waren de dieren vrij actief. Rennende buffels, opnieuw ontzettend veel antilopen en ook de antiloop die met uitsterven bedreigd word niet zo heel erg raar als je bedenkt dat deze zwart is en heel erg veel dieren niet zo goed kleuren kunnen zien en deze dus een erg slechte schutkleur heeft. Na de drive was iedereen zeiknat en hebben we een hele tijd bij de openhaard gestaan om weer een klein beetje op te warmen.

De volgende dag was het weer helaas nog niks beter dus opnieuw besloten niet te gaan paracutspringen. In plaats daarvan zijn we naar het eindpunt van the gardenroute gereden het regende immers toch. Bij aankomst eerst een hostel gezocht wat nog best wel een opgave was omdat we niet echt een goede kaart bij ons hadden. Het hostel dat we uiteindleijk vonden was ook een erg apart hostel. De vrouw des huizes had de broek flink aan. Ze was op haar manier ziek en lag dus in bed. Maar haar mond deed het nog wel…. en hoe, ik dacht dat ze nooit meer zou ophouden met praten en commanderen. Zoonlief (ik schat rond de 35) woonde er ook nog bij in en voerde ook braaf de commando’s van moederlief uit. En manlief deed niet anders. Even een uiterlijke beschrijving van deze nogal bijzondere famillie. Moeder, liggend in bed in een huispak: rode pyamastoffenbroek met een rode pyamastoffen trui en een prui die niet helemaal passend was en nog net niet viel bij elke hoofdbeweging die ze maakte. Haar man: een grijze joggingbroek die echt wel een wasbeurt kon gebruiken een maatje xl, terwijl m ook groot genoeg geweest zou zijn t’shirt witte sokken en van die instap sloffen. En tja het uiterlijk van zoonlief was ook niet echt een topper, maar wat wil je met zulke ouders? Het was een kopie van zijn vader alleen dan inclusief een aantal nurderige elementen: bril, haarscheiding en erg veel gel. Ik vroeg waar we konden pinnen om te betalen, haar man kreeg het commando mee te lopen: Jij loopt mee naar de pinautomaat en laat ze zien waar de winkel zit en je steekt niet over op het gevaarlijke punt. Dus manlief slofte voor ons uit om ons de pinautomaat te wijzen. En eigenlijk wouden we helemaal niet omlopen langs de winkel maar om hem een plezier te doen hebben we het toch maar gedaan.

’s Middags hebben we Port Elizabeth bekijken een erg industriële stad. En zijn we naar een winkelcentrum geweest omdat je daar erg lekker zou kunnen eten. Daar eerst nog een beetje winkels gekeken en vervolgens inderdaad erg lekker gegeten. Daarna weer teug naar het hostel. Het eerste aanblik op de kamer was goed maar in werkelijkheid viel het behoorlijk tegen alles was vies en stoffig en de matrassen lagen voor geen meter de latten waren te tellen door de matras heen (wel altijd nog beter als mijn matras in Grabouw). De matras van mama verhuisde dan ook halve wege de nacht van haar bed naar het vloerkleed. De volgende ochtend stond ik al bij de douche maar bij 1 aanblik op de douche ben ik weer omgedraaid.

Zaterdag zijn we naar het Addo eliphant park gereden. Ook dit is een nationaal park. Hier ontzettend veel olifanten gezien, olifanten in meertjes, olifanten in de bosjes, olifanten naast voor en achter de auto, antilopen, buffels, zebra’s, leguaan, gnoes, zwijntjes, schildpadden enzovoort. Dit was wel een dag met ’s ochtends mooi weer en ’s middags trok het weer helemaal dicht. ’s Avonds maar weer uit eten geweest want in het ranzige hostel wouden we echt zelf niet koken. Bij toeval kwamen we precies langs de kust rijden toen het vuurwerk er was, er was vuurwerk voor de toeristen maar het kon iedere keer maar niet doorgaan vanwege de regen.

De volgende dag wouden we eigenlijk naar het leeuwenpark maar wat er toch is met die leeuwenparken? Ze zijn echt onvindbaar en op het strand liggen was ook niet bepaald een optie vanwege de bewolking en de vele buien. Dus we zijn naar een spa gegaan en mama heeft daar een lekkere massage/scrub gehad en ik heb allerlei behandelingen gedaan. Daarna zijn we nog langs allerlei mooie plekken gereden op weg naar ons hostel in Stormriver. Het was een hostel maar de naam gasthouse zou beter van toepassing zijn. Alles was zo schoon en de gemiddelde hotelkamer ziet er slechter uit als de kamers in dit hostel. Maar door de ontbrekende zin om te koken zijn we weer lekker uit eten gegaan.

De volgende dag heb ik eerst ’s ochtend gebungeejumped daarna zijn we naar the garden of eden gegaan. Allerlei bijzondere bomen en planten bekeken tijdens een wandeling (erg veel geelhoutbomen gezien). ’s Middags klaarde het tegen ieders verwachting in op en zijn we lekker in Buffelsbay aan het strand gaan liggen. Die nacht hebben we een poging gedaan tot slapen in knysna maar helaas was een verjaardag zo gezellig dat we niet al te veel geslapen hebben door de muziek, vallende glazen, dronken mensen die niet helemaal op tijd bij de wc konden komen enzovoort.

Vanaf knysna zijn we via R62 naar Outshoorn gereden. De R62 staat ook wel bekend als Route 62 en wordt in bijna alle reisboeken wel genoemd omdat het zo prachtig schijnt te zijn. Zo ook in mijn 3 reisboeken en er was geen letter gelogen van wat er stond. Wat een super mooie route om te rijden! Je moet niet te veel last hebben van hoogtevrees want je rijdt regelmatig op het randje van de berg en het fenomeen vangrail is hier niet een heel bekend fenomeen. Outshoorn stat bekend om de vele struisvogelsfarms. We zijn dus zomaar een farm opgereden en hebben daar een rondleiding gehad en ik heb daar struisvogels gereden. Een andere toeristische trekpleister van Outshoorn zijn The Cangocaves. Dus ook deze konden we niet overslaan tijdens ons bezoekje aan Outshoorn. Mama heeft de gewone toer gedaan en ik de advenge toer. Ik snap helemaal waarom deze grotten een toeristische trekpleister zijn, wat super mooi! Vanaf Outshoorn zijn we terug gereden naar Grabouw.

Woensdag was het tijd voor een lekkere lamme luieerdag. ’s Middags zijn we nog wel even naar Sommerset gereden om daar het mega grote winkelcentrum te bekijken. Zodra je hier binnenstapt waan je jezelf totaal niet meer in Afrika. De meeste mensen die daar lopen zijn blank en de kleren (en de prijzen) zijn gewoon Europees.

Donderdag was het toch tijd voor mijn parachutesprong. Na mijn parachutesprong zijn we naar een megagrote Afrikaanse markt gegaan en daarna zijn we neergeploft op een terrasje om overheerlijke cocktails te drinken. ’s Avonds gingen een aantal studenten braaien dus mama en ik hebben ons daarbij aangesloten. Want een braai is toch wel iets echt Afrikaans.

Ik ben gek op vele wijnboerderijen waar je wijn kan proeven dus ik vond dat mama deze ervaring gewoon weg niet kon missen dus ik heb me opgeofferd als bob en we zijn naar Franschhoek gereden om daar wijn te proeven. We zijn naar drie totaal verschillende wijnboerderijen gegaan en super lekkere wijnen geproefd. De wijn in Franschhoek is al heel anders als die in Stellenbosch maar de omgeving is ook daar super mooi! ’s Avonds , kerstavond, zijn mama en ik naar een kerk gegaan. Het was een kerk waar ik al een keer eerder geweest was tijdens een gospelavond. Het was weer een gekke bedoeling. Bij binnenkomst kwamen er heel veel mensen naar ons toe om ons een hand te geven of een knuffel. Er werd weer veel gezongen en in rondes voorin de kerk gerend. Op een gegeven moment werd er een lied gezongen en renden er allemaal vrouwen met bijbel in de hand naar voren toe om voor in de kerk op hun knieën te gaan liggen met de bijbel voor zich en te huilen, schreeuwen en bidden na de vrouwen waren de mannen aan de beurt. Tijdens de kerkdienst spraken vooral de mensen uit de kerk. En geen gebeden maar gewoon wat ze dachten en werd er ontzettend veel gezongen en gerend in cirkels. Om 11 uur waren we uitgenodigd bij Paddy. De meeste studenten waren op vakantie maar de studenten die wel in Grabouw waren hadden de opdracht gekregen een cadeautje te kopen voor een familielid van Paddy en die persoon kocht een cadeautje voor de student. Ik moest niet alleen voor de tante van Paddy (Ruth) een cadeautje kopen maar natuurlijk ook voor mama. Ruth ken ik vanuit het bejaardenhuis waar ze nog steeds werkt bij gebrek aan opgeleid personeel en de vele feestje bij Paddy waarbij de 69 jarige vrouw altijd aangeschoten en meestal dronken is. maar het is wel een schat van een mens. Om 5 voor 12 werden de kinderen uit bed gehaald en ze zaten helemaal gespannen op de grond in de kamer en geduldig te wachten tot ze een cadeautje kregen. En wat ze ook kregen ze waren zo ontzettend dankbaar. Iedereen overigens. Ik heb nog nooit een vrouw van 40 zo enthousiast zien reageren op een nieuwe föhn. Ik kreeg super leuke oorbellen en een ketting met een kruis eraan.

Op eerste kersdag wou mama opnieuw graag naar de kerk toe. Na een kort nachtje zijn we optijd opgestaan om om 9 uur weer in de kerk te kunnen zitten. We zijn alleen naar de ‘verkeerde’ kerk gegaan. Bijna iedereen die er zat was blank. Wel werd er ontzettend veel en mooi gezongen. Na die kerkdienst belde Paddy helemaal in paniek op. of ik asjeblieft tegen iedereen wou zeggen die vandaag kwam dat ze niet om 12 uur moesten komen maar om 1 uur want ze waren nog lang niet klaar met de voorbereidingen. Dus ik heb de boodschap aan iedereen doorgegeven en mama en ik zijn naar het strand gegaan. We werden bijna geroosterd waar we bijstonden. Het was 1 groot braaifestijn op en rondom het strand. Om half 2 waren mama en ik bij Paddy en om 3 uur konden we aan tafel. De tafel stond buiten en alles was prachtig gedekt en de hele ruimte was aangekleed met kleden. Het eten was heerlijk, al had ik liever dat ze me eerst de schapentong hadden laten eten en daarna pas verteld hadden wat het was, en het was ook meer als genoeg. Na het eten was het tijd voor de karaoke. Omdat al die Zuid-Afrikanen kunnen zingen durven wij Nederlanders eigenlijk alleen maar toe te kijken maar ook dat is super leuk! Op een gegeven moment moesten mama en ik helaas weg want mama moest haar koffer weer inpakken en daarna moesten we richting het vliegveld.....