De eerste werkweek

De eerste werkweek

17-09-2010, 14.00

De eerste werkweek zit er alweer op. Alles gaat op zijn relaxt, rustig aan en alles komt goed. Maandagochtend een poging gedaan tot het schrijven van een plan. Ennn we zijn meteen geïntegreerd. Het ging op Zuid-Afrikaanstempo, want tja als je met meerdere mensen in de office rondom een tafel zit en ieder is met zijn/haar projecten bezig is de office al snel verandert in een kippenhok waarin iedereen toch nog even terug moet komen op het weekend. En tel daarbij het langzame internet op en je hebt het Zuid-afrikaanse tempo te pakken. Dus tegen 12 uur maar naar huis gegaan met de USB met mogelijk bruikbare informatie van internet om daar te gaan werken. Maar toen hadden we een ander problemen. Het eerste probleem was trek. Opgelost met een gebakkeneitje. Het volgende probleem, we hadden nog maar anderhalf uur en Nick was moe, opgelost met een middagdutje voor Nick en een kop thee en een boek voor mijzelf want we hadden ook nog 2 afterschool groepen te gaan. De eerste was rooiedakke. Hier spelen ze op een betonnenveld. We hebben eerst gezamenlijk een warmingup gedaan en de rek en strek oefeningen daarna ben ik met de meiden bal spelletjes gaan doen. Op een gegeven moment vroeg 1 meisje aan me of ze even mocht plassen. Natuurlijk mocht dat van me, ze liep van het betonnenveld af en ging er ongeveer 4 meter naast zitten plassen. Ik geneerde me een beetje dus heb maar de andere kant op gekeken maar ze, en de rest overigens ook, vond het de normaalste zaak van de wereld. Afvegen doen ze overigens ook niet aan…… na die groep zijn we naar Elgin Timbers gegaan en hebben op een grasveld hetzelfde programma nogmaals gedraaid. Bij beiden groepen hebben we toen we weggingen voetbalsokken uitgedeeld en een bal gegeven aan de oudste van de groep. De oudste hebben we verantwoordelijk gemaakt met de boodschap erbij dat hij/zij hem iedere week mee moet nemen en dat hij door iedereen gebruikt mag worden. De kinderen vinden aandacht echt helemaal geweldig en ze vragen ook erg veel aandacht van je en willen allemaal aan me haar zitten (vinden ze op een of andere manier allemaal heel bijzonder) en hangen overal aan je als je zegt dat je weggaat om te zorgen dat je nog niet weggaat….. Alsof ik mijn dagelijkse minimale beweging per dag nog niet gehad had, zijn we nog even gaan hardlopen in de bergen. Wat echt super zwaar was. Ow ’s avonds heb ik ons plan toch nog maar afgemaakt want vond de productiviteit van die dag wel heel erg laag…..

De volgende dag werd ik uiteraard wakker met spierpijn in mijn kuiten. ’s Ochtends tijdens het ontbijt de opdrachten voor de tweede Zuid-Afrikaanse les nog even gemaakt daarna na de les geweest. Ik vind het best lastig. De uitspraak is heel anders dan wij gewent zijn. De meervoud vormen zijn er over het algemeen niet en voor veel woorden hebben ze net een ander woord. Het lijkt er wel op maar is het net niet. Na de Zuid-Afrikaanse les hebben we wat gegeten en zijn we naar The village of hope gegaan om daar wat dingen met Daz te bespreken en vervolgens naar Iraq te gaan. Helaas waren er weinig kinderen (het waaide behoorlijk, de gevoelstemperatuur lag daardoor erg laag, 10 graden schat ik) en de kinderen die er waren spraken geen Engels en geen Afrikaans. Een hele uitdaging voor ons dus om informatie over te brengen. De les verliep ook anders als anders maar de kinderen hadden er lol in maar of we ze ook daadwerkelijk bewust een lifeskill hebben kunnen bijbrengen betwijfel ik. ’s Avonds zijn we naar Apelcreek gegaan om daar een kleine ‘housewarming’ te houden bij één van de drie huisjes. Hun wonen vrij afgelegen maar wel erg mooi aan een meer. Erg gezellig!

Woensdag, ik werd wakker en dacht hmm wat raar het is al 8 uur en ik ben nog niet eens wakker geworden van het lawaai. Trok de luxaflex open en snapte meteen hoe het kwam. Het regende. Eerst hebben we ’s ochtends gewerkt aan onze projecten. Vervolgens zijn we hopeloos op de bank neergeploft want onze afterschool activiteiten gaan niet door met regen en echt veel konden we niet doen op dat moment en de slaap die we de nacht daarvoor te weinig hadden gehad konden we nu mooi inhalen…..

Donderdag hebben we eerst ’s ochtends het Skoon project doorgesproken. Hoe gaan we het aanpakken, wie is waar verantwoordelijk voor wat is onze globale planning, hoe gaan we de scholen benaderen enzovoort. En zijn we vervolgens naar Remhoogte gegaan voor de afterschool activiteiten. Wat een onwijs leuke groep! Eerst waren ze allemaal erg verlegen maar op een gegeven moment kwamen ze helemaal los en tegen de tijd dat wij naar huis wouden beschouwden ze mij meer als een levend klimrek dan ‘die enge mevrouw’. ’s Avonds zijn we weer naar Beer and Barrel geweest.

Vrijdag hadden we een presentatie, dat uiteindelijk een discussie werd over wat wij wouden betekenen voor de gemeenschap. Of wij groot of klein moesten denken en uiteindelijk werden we nog geconfronteerd met onze Nederlandse denkwijze. Wij denken alles beter te weten. Willen we ergens heen om te laten zien hoe ze het beter kunnen doen of willen we ze helpen het proces waarvan ze aan het begin staan op hun manier te doorlopen? Na deze bijeenkomst hadden we nog een vergadering gepland staan om 12 uur met onder andere Edwin. Half 12 telefoon van andere studenten die in de office zaten. Ene Edwin is hier en jullie hadden een afspraak met hem om 11 uur? Wij hem bellen om te zeggen dat we eraan komen en dat we er met 5 minuten zijn. Hij vrij kortaf: nee heb geen tijd meer, ik ga nu. En weg was hij toen wij 5 minuten later arriveerde. De andere mensen van die vergadering kwamen braaf om 12 uur (nouja sommigen een kwartiertje later) binnen druppelen. Maar eigenlijk hadden wij nu niet meer zoveel aan die vergadering. Wij wouden graag met hem samen kijken naar wat de mucipality precies van ons verwacht, wat de kaders zijn en of het realistisch is wat wij willen bereiken. Na de vergadering waren wij ook vrij gefrustreerd wegens de onmacht en de mentaliteit. Hij wil iets bereiken heeft ons daarbij nodig maar het is te veel gevraagd 5 minuten uit zijn agenda vrij te maken voor ons? Het allerergste is nog wel dat de vergadering voor hem verzet is naar 12 uur.

Tijd voor weekend! Liefs